Afgelopen zondag heb ik een poging gedaan uit te leggen wat Shakti Tantra is. Dat vind ik altijd super moeilijk en kwetsbaar omdat die kennis niet echt van hoofd tot hoofd over te brengen is. En ik zelf iedere dag weer een nieuw licht zie branden mbt dit onderwerp, wat mn leven is geworden. Ik ben een Teacher Training gestart maar alles wat met Tantra te maken heeft is niet te teachen, ik kan alleen trachten te dienen, beschikbaar stellen, openen en deconditioneren.
De westerse manier van kennis overdracht is via het hoofd. Ik vind het ook altijd heel grappig dat als ik een uitleg geef, vrouwen direct met pen en papier klaar staan. Zo eager om te leren, dat raakt me. Ik voel de integriteit en de ‘calling’ tot connectie met ‘het hogere’. En tegelijkertijd weet ik dat het alleen via transmissie kan gaan.
In mijn trainingen probeer ik zo min mogelijk uit te leggen en via de Mind te gaan. Dat is super lastig want ik praat over dit onderwerp graag de hele dag. Zelfs al weet ik dat het gevaar schuilt, dat als je er woorden aan geeft- de essentie verloren gaat.
Zo is het nu in Tantra-land in Nederland. Er zijn een aantal mensen op dit gebied waarvan ik weet dat zij het belichamen. Maar een handjevol. Veel mensen die Tantra doorgeven hebben absoluut geen benul waar het over gaat. Mensen zie zichzelf ‘Tantra Shamaan’ noemen (really?) ‘Ignorace in fire’. Dat was ik 15 jaar geleden ook. Ik blijf zelf eeuwige student. Zodra iemand tegen me zegt dat hij of zij weet wat tantra is, dan weet ik al: dat is het dus niet. Zo ook over mezelf, als ik een poging waag het uit te leggen blijf ik zelf altijd met een gevoel van frustratie over.
Vroeger, in the old days was yoga en tantra niet voor niets occult en verborgen. Men wilde niet dat er aan de haal werd gegaan met de (prettige) bijverschijnselen van het tantra of yoga pad. Werken met levensenergie (kundalini/chi/prana/etc) gaat buiten het hoofd om, vergroot je horizon en je bewustzijnsvermogen. Dat werkt bevrijdend. En brengt je via de overgave in direct contact. Oeps, leg ik nu iets uit?
Tantra groepjes now a days zijn vooral verslavend. En ik snap dat- in de dagelijkse omgang met elkaar is er weinig echt contact en connectie. In het dagelijks contact wordt er niet vaak met aandacht je lichaam aangeraakt en met liefde naar je gekeken. Endorfines-check- oxytocine-check. Zie hier het wiel van samsara. Als een hamstertje in een wiel zie ik mensen van workshop naar workshop hoppen. Relaties openen en in puinhoop achterlatend, verslaving aan seks en aandacht (onder het mom van ‘practisen’). Verwarring over eigen seksuele beleving, spirituele valkuilen en bypasses..
Het aanraken, seksueel beladen momenten, eye gazen, shiva-shakti houding zitten en ademen, het ontspannen van je lichaam en activeren van je systeem. Je super verliefd voelen. Heel fijn allemaal.
En toch heeft dit helemaal niks met tantra te maken. Je zit namelijk weer in de ervaring. En leert je geen reet over hoe je je zintuigen kunt transcenderen. Hoe je de ervaring kunt overstijgen en je zintuigen als deur kunt zien naar het vormeloze en tijdloze- het eeuwige/onveranderlijke. Super saai voor de mensen die naar een tantra groep gaan voor weer een nieuwe kundalini ervaring of full body orgasm, of dearmouring, open relaties etc.
Ik pleit ervoor om dit soort groepen, die mensen ook echt kunnen helpen (daar twijfel ik niet aan) Mindfull Sexuality te noemen in plaats van Tantra. En dat we Tantra laten waar het hoort.. in de occulte sferen met meer vraagtekens dan uitroeptekens..